بررسی وضعیت اکسیوریوزیس در کودکان مناطق کویری و کوهستانی کاشان طی سال های ۱۳۷۵

سابقه و هدف: اکسیوریوزیس یک عفونت انگلی روده ای است و عوارض شناخته شده متعددی دارد. با توجه به شیوع متفاوت این انگل و عدم اطلاع از وضعیت آن در مناطق کویری و کوهستانی کاشان و به منظور تعیین شیوع آلودگی اکسیور در کودکان زیر 10 سال مناطق روستایی کویری و کوهستانی کاشان، این تحقیق در سال 1375 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است که بر روی 1221 کودک انجام گرفت که شامل 859 نفر از 8 روستای کوهستانی و 362 نفر از 4 روستای کویری به نسبت جمعیت مردم در دو منطقه، به طور تصادفی و در هر روستا کلیه کودکان انتخاب گردیدند. سپس آموزش های لازم به آن ها و والدینشان ارایه نموده، به روش scoth type نمونه های مورد آزمایش تهیه و در آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه علوم پزشکی کاشان توسط متخصص انگل شناسی بررسی گردید. نتایج با استفاده از آمارهای توصیفی ارایه شد. یافته ها: میزان آلودگی به اکسیور در مناطق مورد مطالعه 31.3% می باشد که از این میزان 35.7% مربوط به مناطق کوهستانی و 20.7% مربوط به مناطق کویری بوده است. با افزایش سن و بعد خانوار میزان آلودگی به انگل اکسیور افزایش یافت. شرایط بهداشت فردی در مناطق کویری بهتر از مناطق کوهستانی ولی آلودگی در مناطق کوهستانی بیشتر است. نتیجه گیری: شیوع آلودگی در منطقه مورد بررسی قابل توجه می باشد و تحقیقات تحلیلی برای شناخت علل و تحقیقات تجربی برای کاهش مشکل را توجیه می نماید، شرایط محیطی بیشتر از رعایت بهداشت فردی در بروز آلودگی دخالت دارد و اقدامات تامین بهداشت محیط را توصیه می نماید.